کاربرد مآخذ در تشخیص نسخه‌های اصلِ:با تکیه بر منابع تاریخی

نسخه‌های اصل، یکی از موثق‌ترین و مستندترین منابع اولیه در پژوهش‌های تاریخی است.هرگونه خدشه در اصالت این منابع، مسیر پژوهش‌ها را به انحراف می‌کشاند.احراز اعتبار، و تشخیص اولیه یا ثانویه بودن این منابع، نخستین شرط تحقیقات پژوهشی است.دست‌یابی به روش‌های شناسایی اعتبار نسخه‌های اصلِ وابسته به تاریخ، هدف این نوشتار است.بهره‌برداری از اطلاعات مآخذ(منابع و مطالعات)، به عنوان یکی از روش‌های تشخیص اصالت نسخه‌های اصل، در این تحقیق، مورد بررسی قرار می‌گیرد.این پژوهش، از طریق نقد بیرونی یا سندی نسخه‌های مورد بررسی درصدد تبیین موضوع است.این روش با توصیف، مقایسه و تحلیل محقق می‌شود.نتیجه مطالعه بر روی نسخه‌های مورد بررسی در این پژوهش نشان می‌دهد، الگوی ارائه شده، یعنی الگوی استفاده از اطلاعات مآخذ، در تعیین اعتبار نسخه‌های اصل غیرتاریخی نیز کاربرد دارد.بهره‌گیری از اطلاعات مآخذ در شناسایی برخی نسخه‌های اصل، شرطی لازم به شمار می‌آید؛ اما شرطی کافی نیست.تعیین اعتبار نسخه‌های اصل، نیازمند توجه محقق، به مجموعه‌ای از عوامل و روش‌های تشخیصی است.روش‌شناسی نسخ اصل را تشکیل می‌دهد.روش‌هایی که با وارسی دقیق و مطالعه نسخه‌ها در جستجوی قراین گوناگون به دست می‌آید.